Historia krawata
Historia krawata w wersji angielskiej:
Historia krawatu jest dość ciekawa. Jeśli przyjąć z definicji, że jest to ozdoba noszona wokół szyi, przewiązana w dekoracyjny sposób, to za kolebkę jego powstania w Europie można przyjąć Chorwację.
Jednak tego typu ozdobne chusty przewiązane wokół szyi są uwiecznione także na rzeźbach żołnierzy w grobowcu cesarza chińskiego Qin Shi Huanga oraz w marmurowych kolumnach Trojana z 113 roku n.e.
Chusty te miały na celu chronić szyję przed zimnem, łagodząc zarazem uciski zbroi.
Powracając do Chorwatów, ozdobne chusty dostawali mężczyźni wybierający się na wojnę trzydziestoletnią (1618-1648) od swojej ukochanej. Tworzyło to więź emocjonalną z partnerem. Pierwsze chusty były bardzo proste w formie lecz szybko stały się coraz bardziej wyrafinowane w ozdobach i gatunku. Ze względu na klimat najczęściej były jedwabne, ręcznie malowane.
Całkowite rozpowszechnienie tej ozdoby zawdzięczamy jednak królowi Francji Ludwikowi XIV, który w 1660 roku wizytował w Paryżu zwycięskie wojska chorwackie po wojnie z Turkami. Podczas tej wizytacji Król Słońce, jaki miał przydomek, zwrócił uwagę na kolorowe chusty na szyi Kroatów. Wrażenie było tak duże, że postanowił tę ozdobę wprowadzić na dwór i nadał tej formie miano Royal Cravattes. Historia ta jest zarazem genezą powstania słowa cravate czyli po polsku krawatu.
Ludwik XIV stworzył nawet na ówczesnym dworze stanowisko Cravariera, który sprawował pieczę nad dopasowaniem krawata do całości stroju – był takim pierwszym nadwornym stylistą mody.
Na jego dworze chusty przyjmowały wyrafinowaną formę przewiązywania wokół szyi wraz z bardzo kosztownymi wykończeniami koronkowymi sprowadzanymi z Wenecji i Florencji.
Pod koniec XVIII wieku modę na krawat przejął dwór angielski w nieco odmiennej formie. Były to krochmalone białe chusty, które z czasem ewoluowały w coś w rodzaju dzisiejszych Plastronów. Jednak ze względu na niepraktyczność tej ozdoby na ówczesnych wyścigach konnych, gentlemani bardziej preferowali wąskie szaliki które można było przewiązywać wokół kołnierzyków. W ich ślad tę elegancką formę przewiązania przejęły kluby jeździeckie, jachtowe i reszta Europy.
Współczesny krawat składa się zazwyczaj z trzech kawałków materiału krojonych po skosie. Dzięki temu nie marszczy się, a węzeł można swobodnie modelować.
Duszą krawatu jest wkład trzymający jego fason. Dobrze skrojony i uszyty poznamy po tym, że gdy go złapiemy za koniec i zwiesimy ku dołu to nie będzie się okręcał wzdłuż własnej osi. Jeżeli uważasz, że krawat to zbędna ozdoba to licz się z tym że ominie cię pozytywna opinia bycia eleganckim mężczyzną, politykiem, biznesmenem.